Ένα υπέροχο συναίσθημα

     Και είναι κι αυτά τα λίγα λεπτά που βρίσκεσαι στη σκηνή, ή στην πίστα, σε  μια εκδήλωση τέλος πάντων,για την οποία έχεις αφιερώσει πρόβες και πρόβες ατελείωτων ωρών. Κι όμως η διάρκεια του χορού της εκδήλωσης είναι μόνο λίγα λεπτά...Δεν έχει σημασία αν πονάνε τα πόδια σου,το κεφάλι σου,η κοιλιά σου ή οτιδήποτε άλλο πάνω σου. Το κοινό δεν ενδιαφέρεται αν δεν κοιμήθηκες καλά το προηγούμενο βράδυ.Θέλει απλά να δει ένα ωραίο θέαμα,θέλει να διασκεδάσει.Κι εσύ καλείσαι να προσφέρεις αυτή τη διασκέδαση.Αν αγαπάς το χορό,φαίνεται. Αν βαριέσαι αυτό που κάνεις,πάλι φαίνεται.
  Και τελικά δεν έχει σημασία το πόσο έχεις κουραστεί πριν απο εκείνη τη μέρα  για εκείνη τη μέρα,ούτε το τι προβλήματα έχεις όση ώρα χορεύεις...Γιατί το μόνο που μένει και σε κάνει να τα ξεχνάς όλα είναι η αίσθηση ότι εσύ για λίγα λεπτά κάνεις τον κόσμο να ξεχνάει αυτά που σκέφτεται και να προσέχει εσένα και τους συγχορευτές σου να δημιουργείτε κάτι πολύ  όμορφο. Γιατί το μόνο που μένει,είναι το εκκωφαντικό χειροκρότημα του κόσμου,τα επιφωνήματά τους και τα σφυρίγματα που είναι ένα "ευχαριστώ" με τρόπο διαφορετικό.Το μόνο που μένει είναι η υπερένταση  που έχεις όταν ανεβαίνεις στη σκηνή,όσο χορεύεις και όταν τελειώνεις. Και μόνο για αυτά,οι χορευτές μπορούν να αφιερώνουν άπειρο χρόνο από τη ζωή τους για πρόβες,άσχετα του πώς θα είναι το αποτέλεσμα στο τέλος!