Jostein Gaarder- Ο κόσμος της Σοφίας

Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα, μα κυρίως, μία καταπληκτική προβολή του κόσμου της φιλοσοφίας, από τις αρχές του κόσμου μέχρι τις μέρες μας. Πολλές πτυχές της φιλοσοφίας παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδήμων ούτε γνώστης εξειδικευμένος της επιστήμης των επιστημών προκειμένου να κατανοήσει αλλά και να αγαπήσει αυτόν τον κόσμο.
Η φιλοσοφία με δυσκολία κατατάσσεται στις επιστήμες. Κατα τη γνώμη μου, η Φιλοσοφία είναι κάτι πολύ βαθύτερο,κάτι πολύ περισσότερο . Είναι μια ματιά στον κόσμο, στον πραγματικό κόσμο, σε όλα αυτά που μας περιβάλλουν και σε όλα αυτά που εμείς περιβάλλουμε. Επειδή, ο κόσμος δεν αρχίζει ούτε και τελειώνει με εμάς,αλλά εμείς γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μέσα στον κόσμο. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσουμε και να μελετήσουμε όσα έχουν ειπωθεί από προγενέστερους που έχουν συμβάλλει ο καθένας με τον τρόπο του σε αυτή προσπάθεια για κατανόηση του κόσμου (τόσο του εξωτερικού όσο και του εξωτερικού). Όλα αυτά τα σπουδαία πνεύματα που,ανά τον κόσμο έχουν προσθέσει το λιθαράκι τους..Γνωρίζοντας τους λοιπόν, διαβάζοντας,μελετώντας,σκεπτόμενοι τα όσα έχουν πει όλοι αυτοί οι σπουδαίοι στοχαστές των αιώνων, είναι σαν να γινόμαστε κ εμείς πιο ισχυροί νοητικά, σαν να αυξάνουμε την κριτική και νοητική μας ικανότητα. Βέβαια, ο κόσμος της φιλοσοφίας είναι τόσο μεγάλος και δύσβατος, που από που να ξεκινήσει κανείς και πώς να προχωρήσει;; Ίσως όμως δεν χρειάζονται πολλά. Απλά η θέληση....

"Σταθερότητα κ ασφάλεια" λένε.....

Μιλάτε εσείς για σταθερότητα και ασφάλεια;;; Μιλάτε εσείς για μικροκομματικούς εγωισμούς και για το καλό της χώρας;;; Μα πουλάτε τρέλα;;;
Μα είναι τόσο αστείο να μιλάτε εσείς και να προσπαθείτε εσείς να μας πείσετε πως υπερασπίζεστε το καλό αυτής της χώρας,εσείς που φέρατε αυτή την χώρα στην εξαθλίωση,στη φτώχεια και στην ανεργία.Εσείς που έχετε δημιουργήσει καταστάσεις πολέμου και αδιαφορείτε πλήρως για το καλό που λέτε πως θέλετε. Όσο για την ασφάλεια...Μα για ποια ασφάλεια μιλάτε;;;;;; Που αφήνετε τα παιδιά να πεινάνε και να πεθαίνουν και πολύ περισσότερο,ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΑ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ;;;;

Η χώρα δεν αντέχει άλλο...Τα παιδιά αυτής της χώρας δεν αντέχουν άλλο.....Θέλουν να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο,θέλουν να μπορούν να έχουν αυτό το κάτι καλύτερο....δεν είναι όλοι σάπιοι...

"Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θα ήθελες να δεις στον κόσμο" Gandhi

Για να αλλάξεις τον κόσμο,πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θα ήθελες να δεις σε αυτόν. Αυτό είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι το αγνοούν ή,ακόμα κι αν δεν το κάνουν,αδιαφορούν τελείως γι'αυτό. Πολύ απλά επειδή ο εγωισμός έχει γίνει αναπόσπαστη συνήθεια της καθημερινότητας μας και συχνά σκεφτόμαστε "εγώ δεν θα αλλάξω τον κόσμο" ή "γιατί να κάνω εγώ την αρχή; ας την κάνει κάποιος άλλος". Όμως δεν πάει έτσι.Με το να καταφέρουμε να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας προς το καλύτερο,καταφέρνουμε πολύ περισσότερα από όσα νομίζουμε!Αλλάζουμε ταυτόχρονα τις ενέργειές μας,τα αισθήματά μας και είναι σαν να φεύγει ένα βάρος από πάνω μας Είναι λες και αντικρίζουμε πιο καθαρά την πραγματικότητα ή σαν να την αντικρίζουμε από μια άγνωστη μέχρι τώρα για μας σκοπιά. Όλα τα πράγματα στον κόσμο αποτελούν μια αλυσίδα.Και με τον τρόπο αυτόν,με το να αλλάξουμε,με το να γίνουμε έσω και λίγο καλύτεροι ίσως το μεταδώσουμε γύρω μας ίσως κάνουμε και κάποιον άλλον να αλλάξει! Ίσως κάνουμε κάποιον άλλον να δει και να καταλάβει όλους τους λόγους για τους οποίους θέλουμε εμείς να αλλάξουμε και να αλλάξουμε όπως και όσο μπορούμε τον κόσμο γύρω μας.Ίσως έτσι τον παροτρύνουμε να κάνει ένα βήμα μπροστά.Όχι με το να του λέμε "γίνε καλύτερος" αλλά με το να του δείχνουμε τον δρόμο,με το να τον κάνουμε να απαλλαχθεί από στερεότυπα και προκαταλήψεις που τον εμποδίζουν να δει την ουσία των πραγμάτων,με το να τον πείσουμε πως όσο υπάρχει μέσα του ο εγωισμός,αυτός ο εγωισμός που τον εμποδίζει να αντιμετωπίζει όλους τους άλλους ανθρώπους ως ίσους θα πιστεύει πως είναι η δικιά του η ζωή,τα δικά του ιδανικά και όνειρα,τα δικά του δικαιώματα και οι δικές του αξίες που έχουν μεγαλύτερη σημασία από την ζωή και τα δικαιώματα κάποιου άλλου.Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα είναι εύκολο.Θα είναι δύσκολο,πολύ δύσκολο.

Αλλά: έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα,ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.
Νίκος Καζαντζάκης

"Τι τραγούδι να σου πω...."

Πολλές φορές αναζητάμε τρόπους να εντυπωσιάσουμε κάποιον,να τον συγκινήσουμε,να τον ευχαριστήσουμε.Και μας φαίνονται όλα τόσο μικρά.Κανένας τρόπος δεν μας αρέσει. Στερέψαμε από ιδέες.
Ίσως γιατί όλα αυτά που έχει κάνει ο άλλος για μας,δεν γίνεται να ανταποδοθούν. Ίσως γιατί το να δείχνεις αγάπη είναι κάτι μοναδικό,κάτι που δεν συγκρίνεται,δεν αντικαθίσταται,δεν εξισορροπείται με κάτι άλλο.
Και σίγουρα αυτό δεν είναι αρκετό,αλλά θέλω να σε ευχαριστήσω με τον μόνο τρόπο που ξέρω...:
"Δεν φεύγεις στιγμή από το μυαλό μου.Επειδή μου λείπεις.Επειδή πάντα έχω την έγνοια σου.Επειδή ανησυχώ για σένα κάθε στιγμή που δεν είμαστε μαζί.Κι όταν είμαστε,πάλι πολλές φορές ανησυχώ,γιατί απλά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί.Επειδή όποτε δεν είμαστε μαζί,μετράω μέρες και ώρες μέχρι να σε δω πάλι και να με πάρεις αγκαλιά και τίποτα άλλο δεν με κάνει τόσο χαρούμενη όσο το να είμαστε μαζί.Τίποτα άλλο δεν μπορεί να με ολοκληρώσει περισσότερο.Κι όχι μόνο επειδή είμαι ερωτευμένη μαζί σου και επειδή σκέφτομαι σαν ερωτευμένη,αλλά επειδή είσαι σπάνιος άνθρωπος και πολλοί και πολλές  θα ήθελαν να είναι δίπλα σου,και στον βαθμό μάλιστα που είμαι εγώ και όχι απαραίτητα με την ερωτική έννοια.Αρκεί να σε μάθουν λίγο καλύτερα.Αρκεί να δουν και να καταλάβουν πόσο ευαίσθητος είσαι,αρκεί να δουν πως παραμένεις πάντα ένα παιδί.Κι όχι επειδή δεν ωριμάζεις,ίσως είσαι πιο ώριμος από όσο θα έπρεπε για την ηλικία σου.Απλά επειδή έχεις τόσο καλή ψυχή και όμορφη και αθώα,όπως είναι η ψυχή των παιδιών. Τίποτα λοιπόν δεν με κάνει περισσότερο χαρούμενη από το να είμαστε μαζί.Διότι,μπορεί να μη σε ξέρω πολλά χρόνια,αλλά περίμενα τόσα πολλά χρόνια για να σε γνωρίσω.Και από τότε που σε γνώρισα,ξέρω πως δεν έχω κάτι άλλο να περιμένω,πέρα από όλα αυτά για τα οποία πρέπει να προσπαθήσω για να αποκτήσω,γιατί είμαι πεπεισμένη πως γεννηθήκαμε για να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον.Δεν ξέρω αν βρεθήκαμε την πιο κατάλληλη εποχή,ούτε ξέρω αν οι συνθήκες στις οποίες ζούμε είναι οι ιδανικότερες για τη σχέση μας,το μόνο που ξέρω είναι πως δεν με ενδιαφέρει γιατί μαζί σου,θα ζούσα οπουδήποτε και οποιαδήποτε χρονική στιγμή και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.Γιατί εσύ είσαι η δύναμη μου.Το στήριγμά μου.Ο φίλος μου,ο κολλητός μου φίλος.Ο σύντροφός μου.Το άλλο μου μισό και το κομμάτι το ολόκληρο που έψαχνα για να συμπληρώσω το παζλ. Δεν είσαι υποχρεωμένος να με στηρίζεις κι όμως το κάνεις με τον πιο ανιδιοτελή τρόπο.Το κάνεις γνωρίζοντας πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να στο ανταποδώσω. Το κάνεις γνωρίζοντας το πόσο εξαρτημένη είμαι ακόμα από τους άλλους,γνωρίζοντας την αβεβαιότητα της εποχής μας.Και το καλύτερο-χειρότερο και σίγουρα πιο σημαντικό από όλα είναι ότι με βοηθάς όχι για να στο ανταποδώσω όταν και άμα,αλλά για να με απελευθερώσεις όσο και όπως μπορείς. Μα πες μου,τι μπορώ να κάνω εγώ για σένα; Τι δώρο,τι προσφορά,τι θυσία; Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι εκτός από το να σου δείχνω την αγάπη μου,τον σεβασμό μου και την εκτίμηση μου για σένα. Βέβαια ξέρω πως ίσως αυτό,εσένα να μη σε απελευθερώνει και θα θελα να μπορούσα να σου προσφέρω τόσα,περισσότερα από όσα θα κράταγα για μένα.Αλλά δεν μπορώ και δεν ξέρω αν θα μπορέσω,μα ξέρω πως ακόμα κι αν κάποια στιγμή αποκτήσω αυτή τη δυνατότητα,δεν θα είναι το ίδιο με τη δική σου κίνηση.
Συγχώρεσέ με αν δεν είμαι όσο καλή θα ήθελες,μα κανείς δεν είναι τέλειος.Δεν ξέρω καν αν προσπαθώ για το καλύτερο αλλά ξέρω πως το καλύτερο για μένα είσαι εσύ,και πως χωρίς εσένα τίποτα δεν είναι καλό ούτε όμορφο.Όλα χάνουν την αξία τους γιατί το μόνο που έχει αξία για μένα είσαι εσύ. Και χωρίς εσένα..δεν ξέρω τι θα κανα,δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου μετά,δεν ξέρω πως θα εξελισσόμουν και σε τι,δεν ξέρω αν θα έμενα ίδια ή αν θα γινόμουν αγνώριστη,αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως όλα αυτά που τώρα είναι χρωματιστά εξαιτίας σου,μετά θα έχαναν το χρώμα τους.Μπορείς να φανταστείς εικόνες χωρίς χρώματα;; Εγώ πάντως όχι.Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν θέλω και δεν μπορώ να φανταστώ να ζω χωρίς εσένα.Σε λατρεύω με κάθε δυνατό τρόπο και ας μην είναι αρκετό για να σου δείξω τι νιώθω...."