ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΑΖΙ

 Εκείνη πάντα ξυπνάει πιο νωρίς από εκείνον. Το πρώτο πράγμα που κάνει όταν ανοίγει τα μάτια της είναι να τον κοιτάζει. Αν είναι ώρα να σηκωθούν τότε τον πειράζει τρυφερά για να τον ξυπνήσει. Αλλιώς τον κοιτάζει μέχρι να ξυπνήσει από μόνος του ή μέχρι εκείνη να ξανακοιμηθεί. Όταν (επιτέλους) σηκωθούν, τρώνε μαζί πρωινό πριν εκείνος ετοιμαστεί για τη δουλειά. Ακούγεται πολύ καθημερινό και συνηθισμένο,αλλά για κάθε ζευγάρι αυτές οι στιγμές κάθε άλλο παρά καθημερινές και συνηθισμένες πρέπει να είναι. Γιατί τα πιο απλά πράγματα που όλοι θεωρούν δεδομένα είναι που φέρνουν την ευτυχία στον άνθρωπο. Εκείνος φεύγει για τη δουλειά κι εκείνη νιώθει μισή. Και τώρα πως θα περάσουν τόσες ώρες μακρυά του μέχρι να ξαναγυρίσει;;;
 Κάνει τις δουλειές του σπιτιού,ανοίγει την τηλεόραση-κάθε μέρα τα ίδια θέματα συζητούν αυτοί οι δημοσιογράφοι;;!!- διαβάζει ένα βιβλίο,κάνει γυμναστική,στο τέλος καταλήγει και πάλι στην τηλεόραση. Επιτέλους η ώρα που θα έρθει κοντεύει. Μα πώς χωράει τόσος έρωτας και τόση αγάπη στην καρδιά της;; είναι τόσο καιρό μαζί και της φαίνεται λες και έχουν περάσει μόλις λίγοι μήνες..
Τρέχει να ετοιμάσει το φαγητό,να μην έχει προλάβει να κρυώσει μέχρι να γυρίσει εκείνος.Θα του αρέσει άραγε;; Είναι και λίγο ιδιότροπος είναι κι αυτή λίγο τελειομανής...Της αρέσει τόσο πολύ να του μαγειρεύει,να τον περιποιείται,να τον φροντίζει... Για την ίδια αποκλείεται να σπαταλούσε τόσο χρόνο σε περιποίηση,ακόμα κι αν ήταν να μαγειρέψει,αλλά όταν πρόκειται για εκείνον όλα αλλάζουν,όλα αποκτούν διαφορετικό νόημα,καλύτερο.
Από τις πιο γλυκές στιγμές της ημέρας,όταν τον βλέπει επιτέλους να φτάνει και να έρχεται προς εκείνη,να τη φιλάει,να την αγκαλιάζει,να της λέει πως το μυαλό του ήταν σε κείνη,πως του έλειψε και αυτή δήθεν να τον μαλώνει που δεν ήταν συγκεντρωμένος στη δουλειά του,λες και είναι παιδάκι που δεν έκανε όλα του τα μαθήματα και το τσάκωσε η μαμά του.
Τρώνε-ευτυχώς του αρέσει πολύ,κι ας μη το περίμενε-και μετά ξαπλώνουν στο κρεβάτι.Παίζουν σαν μικρά παιδιά που μόλις ανακάλυψαν το καινούριο τους παιχνίδι.Και μετά εξουθενωμένοι αφήνονται σε έναν γαλήνιο μεσημεριανό ύπνο,καμιά φορά και απογευματινό.Μετά είναι η ώρα των ειδήσεων,εκείνη λίγο βαριέται να παρακολουθήσει γι'αυτό ασχολείται με το βιβλίο που διαβάζει αυτό το καιρό. Εκείνος δείχνει πολύ συγκεντρωμένος. Παρ'ολα αυτά δεν αγνοούν ο ένας τον άλλον. Η αγκαλιά του είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου της,η πιο γλυκιά φυλακή και ο παράδεισός της. Όταν την αγκαλιάζει τα ξεχνάει όλα, όποιες ανησυχίες κι αν έχει,όποια προβλήματα,είναι σαν να μην υπάρχουν,σαν να έχουν εξαφανιστεί.
Ξαπλωμένοι,μιλάνε για τη μέρα που πέρασε,για την επόμενη που θα έρθει,μιλάνε για τη σχέση τους,για την αγάπη τους,κάνουν όνειρα για το μέλλον,μιλάνε για ό,τι τους απασχολεί. Μα υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από την επικοινωνία και την κατανόηση σε ένα ζευγάρι;; Από το να συζητάνε για τα όνειρά τους,να εκφράζουν τις σκέψεις τους και να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους;; Και στο τέλος της ημέρας,να κοιμούνται αγκαλιά,αγαπημένοι και ερωτευμένοι λες και η ασφάλεια του ενός εξαρτάται από τον άλλον. Άλλωστε,έτσι δεν είναι ο έρωτας;