Περνάει ο καιρός.....

Και κάπως έτσι,πέρασε ένας χρόνος και 6 μήνες...Τόσο όμορφοι μήνες,τόσο όμορφος και ο χρόνος....Κάπως έτσι μπλέχτηκαν δυο ζωές και ενώθηκαν δυο καρδιές..Και πώς να συνεχίσει η μία χωρίς την άλλη;; Τι θα είχε νόημα μετά;;
Μια σχέση που ζει μέσα από τα απλά,αλλά δεν πνίγεται στην ρουτίνα (μπορεί βέβαια και να είναι νωρίς) αλλά το θέμα είναι πως ακόμα κι αν έχει συνηθήσει ο ένας τον άλλον στην ζωή του,αυτή η συνήθεια δεν είναι βαρετή και σίγουρα δεν είναι μια συνήθεια από αυτές που θες να αλλάξεις...Υπάρχουν κι αυτές οι γλυκές "συνήθειες" που κάνουν τη ζωή σου τόσο πιο όμορφη,της δίνουν άλλο νόημα,της δείχνουν άλλα χρώματα πέρα από αυτά που ήξερε... Τώρα θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς,γιατί πρέπει κάποιος άλλος να δώσει νόημα στη ζωή σου και όχι εσύ ο ίδιος;; Κακά τα ψέματα,όταν ερωτευόμαστε η ζωή μας αλλάζει! Πράγματα που κάναμε πριν και τα θεωρούσαμε βαρετά (π.χ το να μαγειρεύουμε) μετά αποκτούν άλλη χάρη...Μετά μαγειρεύεις για να ευχαριστήσεις και να γοητεύσεις κάποιον...Ξυπνάμε και κοιμόμαστε με μια γλυκιά έγνοια στο μυαλό μας (άραγε τι να κάνει τώρα;) και όλη μας η μέρα περνάει κάνοντας σκέψεις για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο,κάνοντας όνειρα ίσως...Αυτό και μόνο,είναι ένα χρώμα που υπάρχει στη ζωή μας υπό ξεχωριστές συνθήκες...Είναι το χρώμα του έρωτα,το χρώμα της καρδιάς και είναι το κόκκινο....
   Η κλωστή που διαχωρίζει την ευτυχία από την δυστυχία στον έρωτα είναι πολύ λεπτή.Και ποτέ δεν την κρατάμε εμείς.Η σχεδόν ποτέ...Εμείς όμως μπορούμε να καθορίσουμε την ποιότητα της σχέσης μας,το αν θα στεναχωριόμαστε για πράγματα μικρά που δεν έχουν ουσία,αν θα ζηλεύουμε δίχως λόγο κι αφορμή και γενικά αν θα πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό..Εμείς καθορίζουμε αν θα δυσκολεύουμε τη ζωή του άλλου με τις ανασφάλειες τις δικές μας,αν θα τον καταπιέζουμε ή αν θα του δείχνουμε με τον πιο κατάλληλο τρόπο ποια είναι τα όρια μας και μέχρι που μπορεί να φτάσει..
Πέρα από αυτά,αρκεί να κάνουμε κάθε μέρα για τη σχέση μας μια μικρή κίνηση αγάπης για να δείξουμε στον σύντροφό μας τι σημαίνει για μας και πόσο καλά περνάμε μαζί του.Η αγάπη άλλωστε ζει στα μικροπράγματα,ζει στα ασήμαντα και στα απλά...Να τρώτε μαζί,να πηγαίνετε βόλτες,να δημιουργείτε έναν κόσμο δικό σας και να μην χωράει κανένας άλλος...Να έχετε δικό σας κώδικα επικοινωνίας,να υπάρχει κατανόηση,σεβασμός,ειλικρίνεια κι εμπιστοσύνη..Πράγματα απλά που ο άνθρωπος τα έχει κάνει τόσο δύσκολα πλέον..